100 και 1 χρόνια ελεύθερα Γιάννενα!

21 Φεβρουαρίου 1913 - 21 Φεβρουαρίου 2014

100 και 1 χρόνια ελεύθερα Γιάννενα!

Χρόνια Πολλά στα όμορφα Γιάννενά μας!

Γιάννενα, Ρωμιοσύνης κάστρο,
Γιάννενα, απ' αιώνες άστρο,
Γιάννενα, της Ελλάδας θρέμμα,
Γιάννενα, ζυμωμένα μ' αίμα,
Γιάννενα, της Δωδώνης σπέρμα,
Γιάννενα, στων βουνών το γέρμα,
Γιάννενα, του Δία σεργιάνι,
Γιάννενα, Μούσες σ' έχουν ράνει.
Γιάννενα...!

Γιάννενα, Βυζαντίου αστέρι,
Γιάννενα, της Τουρκιάς καρτέρι,
Γιάννενα, των βουνών καμάρι,
Γιάννενα, των νερών βλαστάρι,
Γιάννενα, του πασά κρυψώνα,
Γιάννενα, των Γραικών κορώνα,
Γιάννενα, δωρητών η γέννα,
Γιάννενα, ποιητών η πένα.
Γιάννενα...!


Γιάννενα, τάπια του σαράντα,
Γιάννενα, φλόγα ηρώων πάντα,
Γιάννενα, φασιστών το λάθος,
Γιάννενα, πανελλήνων πάθος,
Γιάννενα, γύρω γύρω χιόνια,
Γιάννενα, σε ξυπνούν αηδόνια,
Γιάννενα, σε φρουρούν κανόνια,
Γιάννενα, γοητεία αιώνια.
Γιάννενα...!

[Το ποίημα είναι από χειρόγραφες σημειώσεις 

της δασκάλας Σταυρούλας Ζηκοπούλου, με ημερομηνία Δεκέμβριος 1984]

Πηγή: http://21february1913.blogspot.gr/

Read More

εθιμα της αποκριας

Για να θυμηθούμε οι μεγαλύτεροι και να μαθαίνουνε οι μικρότεροι!!!

 Πλησιάζοντας οι μέρες για την Καθαρά Δευτέρα, αναπολώ το χωριό μας κι όσα συνηθίζαμε να κάνουμε κείνες τις μέρες σαν παιδάκια...

Την Κυριακή της Τυρινής το πρωί εκκλησιαζόμασταν και κοινωνάγαμε.'Υστερα πηγαίναμε και ζητάγαμε συγνώμη απ' τους γονείς, τον πάππου, τη βάβω, τον νούνο, τη νούνα και απ' τη μανίτσα που μας ξεγέννησε, με τη φράση: ''σχώρα με''.

Με θυμάμαι σαν τώρα, παιδάκι, με τρόμο να λέω στον πάππου μου -Γιώργο Τζαβόπουλο- ''σχώρα με'' κι εκείνος με βρόντο ν' απαντά ''σχωρεμένη!''. Η βάβω μου η Χρυσούλα έλεγε ''Ο Θεός να μας σχωρέσ'''. Η νούνα απαντούσε ''την ευκή μου, την ευκή μου, να γένετε σαν τα ψηλά βουνά'' κι η μάνα μας -Καλλιόπη Γκόγκου- έλεγε ''την ευκή μου, μέσα απ'την ψυχή μου''.
Αυτό το έθιμο όπως κατάλαβα μεγαλώνοντας ξεκινάει απ' τη συγχωρητική ευχή που διαβάζεται στις εκκλησιές μας ακόμα, κάθε Κυριακή της Τυρινής, δίνοντας ένα παράδειγμα καλοσύνης και ανθρωπιάς προς τον διπλανό μας.

Στο σπίτι κείνη τη μέρα παίζαμε και το χάψα και συμμετειχε όλη η φαμίλια. Τη νύχτα ακολουθούσαν οι μπράτζες. Τρείς τις θυμάμαι. Πηδούσαν οι άντρες μαζί με τα ''παιδιά''. Οι υπόλοιποι χορεύαμε και τραγουδάγαμε..

Κι όπως δε λείπει ο Μάρτης απ τη Σαρακοστή, έτσι δε λείπαν και τα ''μαρτίτσια'' απ' τα χέρια μας που μας τα 'φτιαχνε η μάνα με τις κλωστές απ' τις βελέντζες. Τα φοράγαμαν για να ''μη μας κάψει ο Μάρτης'' κι όταν βλέπαμε το πρώτο χελιδόνι τ' αφήναμε πάνω στα πουρνάρια να τα πάρουν τα χελιδόνια και να χτίσουν τις φωλιές τους..''

Αχ! Ραβενή μου όμορφη
με τις παραλλαγές σου
που με κρατούν αιχμάλωτη
οι τόσες όμορφιές σου.

Υ.Γ.'Ενα μεγάλο μπράβο για την προσπάθεια που γίνεται να βρισκόμαστε κάθε χρόνο και να ζούμε τα έθιμά μας και κυρίως μπράβο που συμμετέχουν σε αυτό τα νιάτα του χωριού μας. Να 'στε καλά παιδιά μου, καλή Αποκριά και ευλογημένη Σαρακοστή. ''Σχωρέστε με''.
Πολυξένη Γκόγκου Παπακωνσταντίνου

Δημοσιεύτηκε στην ομάδα της Ραβενής στο facebook από την βίλλυ Παπακωνσταντίνου

Read More

Καλημέρα

poijoijoijolmlkml noihnj bnkln noiln

poijoijoijolmlkml noihnj bnkln noiln

poijoijoijolmlkml noihnj bnkln noiln

 poijoijoijolmlkml noihnj bnkln noiln

 poijoijoijolmlkml noihnj bnkln noiln

poijoijoijolmlkml noihnj bnkln noiln

Read More